Chronicle โครนิเคิล บันทึกลับเหนือโลก
จินตนาการของแทรงค์สำหรับภาพยนตร์ เรื่อง Chronicle โครนิเคิล บันทึกลับเหนือโลก มา อย่างต่อเนื่องก่อนที่จะเริ่มการสร้างภาพยนตร์ แทรงค์ได้จำลองวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์และมุมกล้องในทุกรูปแบบ และจดรายละเอียดใน “รายงานของผู้กำกับ” ที่เป็นแผนโครงร่าง หัวข้อและวิธีการ ทำให้เกิดความท้าทายเรื่องการจับคู่ไลฟ์แอ็คชั่น ฉากผาดโผน วิชวลเอ็ฟเฟ็กต์และสเปเชียลเอ็ฟเฟ็กต์ที่มีความละเอียดอ่อน โดยการจำลองเปรียบเสมือนแนวทางที่มีประโยชน์ต่อหัวหน้าแผนกของแทรงค์
ข้อกำหนดของแทรงค์คือการรักษาความสมจริงเอาไว้เสมอ “ความแตกต่างของภาพยนตร์เรื่องนี้คือมันเป็นเรื่องราวส่วนตัวจริงๆ เราได้ทำความรู้จักกับเด็กๆ เป็นอย่างดี” โรเบิร์ต ฮาบรอส หนึ่งในผู้ควบคุมวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ของภาพยนตร์ กล่าวว่า “เราอยากให้ผู้ชมได้เข้าไปอยู่ในประสบการณ์ของแอนดรูว์ และไม่มัวจินตนาการว่าเด็กๆ บินได้อย่างไร ผลงานด้านวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ต้องหายไปจากเรื่องราว ตัวละครและอารมณ์ความรู้สึกต่างๆ ไปเลย”
ฉากการเหาะในภาพยนตร์เป็นความท้าทายขั้นขีดสุด และไม่ได้สมจริงด้วยเทคนิคการใช้วิชวลเอ็ฟเฟ็กต์เท่านั้น แต่ต้องใช้ความอัศจรรย์ของรอกที่มีความสร้างสรรค์ซึ่งออกแบบโดย ไซมอน แฮนเซ็น ผู้ควบคุมวิชวลเอ็ฟเฟ็กต์ชื่อดังที่เคยร่วมงานอย่างใกล้ชิดกับผู้สร้าง ภาพยนตร์นีล บลอมแคมป์ แฮนเซ็นได้คิดค้นเทคนิคและสายลวดขึงที่ประดิษฐ์ขึ้นมา แทรงค์เล่าว่า “ฉากการเหาะไม่เหมือนกับที่เราเคยเห็นในหนังมาก่อนเลยจริงๆ มันเป็นการเหาะที่ดูสมจริงที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมา”
แฮนเซ็น ออกแบบรอกขึงแบบวงกลมที่เหมือนกับการกระโดดร่มได้อย่างเป็นอิสระ และใช้การจัดแสงที่ดูสัมพันธ์กันทุกแบบ รวมถึงการเหาะเคลื่อนไหวที่มีความพิถีพิถันเหมือนกับการเคลื่อนที่หมุนรอบ และการตีลังกา ผู้สร้างภาพยนตร์อยากให้ตัวละครมีลักษณะที่ดูแล้วเหมือนมีความสนุกอยู่ในการ เหาะ
เหล่านักแสดงต้องพบกับการฝึกซ้อมอย่างครอบคลุมเพื่อเตรียมตัวสำหรับการ ใช้ลวดขึง “ตั้งแต่ช่วงแรกจอชอยากให้แสดงจริงต่อหน้ากล้องมากที่สุดเท่าที่ทำได้ ให้มีความสมจริงโดยที่นักแสดงต้องแสดงฉากผาดโผนเอง” ผู้อำนวยการสร้างบริหารเจมส์ ดอดสัน กล่าวว่า “เราต้องผสมผสานเอ็ฟเฟ็กต์ไลฟ์แอ็คชั่นที่มีความอัศจรรย์แบบง่ายๆ ที่มีการเกิดขึ้นจริงเข้ากับการแสดงเพิ่มเติมที่ไซมอนสร้างขึ้นมาในรูปแบบ ดิจิตอลผมคิดว่าบางฉากที่แห็นในหนังเป็นฉากที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ต้องขอบคุณสำหรับการผสมผสานนั้นที่ซ่อนอยู่”
ในการเตรียมปรับเปลี่ยนการขึงลวดสำหรับการเหาะที่มีความพิถีพิถัน และภาพที่มีความซับซ้อนเป็นสิ่งที่จำเป็นต่อความยิ่งใหญ่ขององก์ที่สามของ ภาพยนตร์ สมรภูมิรบแห่งขุมพลังที่เกิดขึ้นเหนือท้องถนน (และอย่างเจาะจง) ของซีแอตเทิล ฉากนั้นไม่ได้มีแค่การต่อสู้เท่านั้น แต่ยังมีรถยนต์พุ่งขึ้นไปกลางอากาศ มีรถบัสพุ่งชนด้านข้างตึกและเมืองที่อยู่ด้านล่าง กล้องที่ตั้งอยู่ตลอดเวลาของแอนดรูซ์ที่ถูกทำลายไปแล้ว ถูกแทนที่ขึ้นมาด้วยอุปกรณ์บันทึกอันมากมายที่เก็บภาพการต่อสู้ ได้แก่ กล้องบนมือถือ กล้องของระบบรักษาความปลอดภัย กล้องของตู้เอทีเอ็ม และกล้องที่จับไฟแดง
นั่นเป็นจุดสำคัญของเรื่องราวที่มีความเข้มข้นมากและนำมาสู่การใช้ อารมณ์แก้ไขปัญหา แต่เรื่องราวเกี่ยวกับจุดเริ่มต้นล่ะ.. พลังเหล่านี้เกิดขึ้นมาจากไหน? แทรงค์และแลนดิสกุมความลับเอาไว้ได้ดีใช้ได้ และผู้ออกแบบฉากสตีเฟ่น อัลต์แมนสนุกสนานไปกับการสร้างสถานที่ของการเกิดเรื่องราวทั้งหมด ซึ่งเป็นหลุมขรุขระบนพื้นดินที่ช่องว่างส่วนที่เหลือมีส่วนประกอบของผลึกหิน ที่ปล่อยแสงจางๆ ออกมา
อัลต์แมนยอมรับว่าสิ่งก่อสร้างของ “วัตถุ” ลึกลับนี้คือส่วนสำคัญของเขาเลย “มันต่างจากทุกอย่างที่ผมเคยออกแบบมาก่อน และหวังว่าจะไม่เหมือนกับสิ่งไหนที่ใครเคยเห็นมา จินตนาการของจอช [แทรงค์] เกี่ยวกับเรื่องวัตถุนั้นคือไม่ใช่วัตถุบนโลกนี้ เราไม่รู้ว่ามันเป็นสัตว์ พืชผักหรือแร่ธาตุ บางทีอาจเป็นการผสมผสานของทั้ง 3 อย่างนั้นก็ได้ ในการออกแบบรูปร่างขึ้นมา เราต้องอิงจากทั้งทางธรณีวิทยา ชีววิทยา สิ่งมีชีวิตและวัตถุที่ไม่มีชีวิต”